U razvitku Službe za zdravstvenu zaštitu žena u Senti, globalno gledano, možemo razlikovati tri perioda.Važna karakteristika prvog perioda je da se žene porađaju kod kuće, daleko od svake stručne pomoći, prepuštene sopstvenim mogućnostima ili nadrilekarima. Od kada je u Bolnicu došao prvi diplomirani lekar dr Jožef Čendič, tj. od 1838. godine pa sve do 1864. godine, on učestvuje u radu kod komplikovanijih porođaja i ovi su obično obavljani u bolnici. U više navrata, dr Jožef Čendič traži od Gradskog veća da odobri prijem babice u gradsku i bolničku službu. Tridesetog III 1875. godine u Bolnici počinje da radi i prvi specijalista hirurg i porodničar dr Adolf Glikstal. U vreme njegovog rada, porodilje već dobijaju specijalističku pomoć pri porođaju. U to vreme bolnički porođaji nisu retkost. Godine 1882, Bolnica dobija i prvu diplomiranu babicu Matildu Hauzer. Diploma Matilde Hauzer izdata je od strane dekana Medicinskog fakulteta u Budimpešti. Kako se iz matičnih knjiga da videti, babica Matilda Hauzer učestvuje kod većine porođaja. 1885. godine. Na inicijativu dr Adolfa Glikstala, otvara se u Bolnici odsek sa 8 kreveta za lečenje bolesnica od ženskih bolesti i za porođaje.
Prvog XII 1919. godine, Senta dobija novog specijalistu ginekologa i akušera dr Justinu Beleslin. Rođena 1894. godine u Sirigu diplomirala je u Budimpešti 1916. godine, a specijalizirala je ginekologiju kod prof. dr Toth-a u Budimpešti. Dr Justina Beleslin nije bila bolnički lekar, imala je privatnu ordinaciju i, samo po pozivu, učestvuje pri komplikovanim porođajima u Bolnici. Njeno ime se dosta često sreće zabeleženo u knjigama o ginekološkim intervencijama. Na osnovu sačuvane medicinske dokumentacije, koja nije uništena ratnim požarom ili ljudskim nemarom, iz tog perioda se da zaključiti da su, još 1911. godine, dosta često izvođene akušerske intervencije, kao extractio, forceps, versio, perforatio capitis i evisceracio. Podaci pokazuju da je prva hysterectomia totalis i colpoperineoplastica urađena u Senti još 1930. godine. Ove intervencije radi dr Lajoš Vajda, koji nije bio posebno ginekološki edukovan, ali je radio sve ginekološke i akušerske intervencije na hirurškom odeljenju tadašnje bolnice. Dr Lajoš Vajda je u bolnici radio od 1903. do 1935. godine. Godine 1920. u Bolnicu dolazi da radi dr Milivoj Borđoški, lekar specijalista-hirurg. Često učestvuje i pri ginekološkim i akušerskim intervencijama.
Prvog I 1942. godine, Bolnica se seli na novu lokaciju, adaptiranu zgradu staračkog doma i osniva se Porođajno odeljenje sa 10 kreveta za porodilje. Tada počinje drugi period u razvoju Službe za zdravstvenu zaštitu žena. Glavna odlika ovog perioda je da se, otvaranjem novog odeljenja, povećava i broj porođaja u Bolnici. Na ovom odeljenju radi pet babica. Od tog vremena vode se porođajni protokoli. Prvi porođaj, upisan u protokol pod brojem 1, obavljen je 10. I 1942 godine. Porodilja je bila supruga Andraša Mure, trećerotka. Porodila je živo, donešeno muško dete. Ovaj period, takođe, karakteriše i neobično velik broj porođaja u odnosu na današnja vremena. Godine 1942. u Senti je bilo 804 porođaja, od kojih je u Bolnici sprovedeno 118. Od tog doba, broj bolničkih porođaja je u konstantnom porastu. Poslednji vanbolnički porođaj je obavljen u Senti 1972. godine. Od 1942. godine do danas, u Bolnici je obavljeno 47.403 porođaja.
Od 1942. godine, Porođajno odeljenje u Bolnici vodi dr Janoš Fergeteg, specijalista hirurg, a od 20. XI 1945. godine na odsek dolazi dr Oskar Kiš, specijalista ginekolog-akušer. On je 1946. godine, odlukom Ministarstva za zdravlje, premešten iz Sente, a iste godine u Gradsku opštu bolnicu u Senti dolazi da radi dr Drenka Davidović, specijalista ginekolog-akušer. Pored ginekološko-akušerskih operacija, dr Drenka Davidović radi na otvaranju specijalističke ordinacije i uvodi rad sa trudnicama. Ona u Senti radi do 1949. godine. Hirurško odeljenje, u to vreme, kao načelnik vodi dr Milan Vujić, specijalista hirurg. On je na odeljenju, sve do 1956. godine, radio sve ginekološke operacije. U to vreme već se radi vaginalna histerektomija. Godine 1956. je broj registrovanih porođaja u Bolnici iznosio 471.
Od novembra 1958. godine, u razvoju Službe za zdravstvenu zaštitu žena, započinje treći period. Posle izgradnje novog paviljona u Bolnici, otvoreno je Ginekološko-akušersko odeljenje sa 40 postelja. Prvi načelnik odeljenja bio je dr Sima Teodorović. Posle specijalističkog ispita, koji je položio u Beogradu 1958. godine, on radi u Bolnici u Senti sve do 1963. godine. Sa velikim ambicijama radi na osnivanju i kompletiranju odeljenja, a istovremeno osniva i Dispanzer za žene, koji je smešten u centru grada u sklopu Dispanzera za zdravstvenu zaštitu majke i dece. Njegovim dolaskom započinju i edukacije iz ginekologije i akušerstva. Prva specijalizacija iz ginekologije i akušerstva, u Gradskoj opštoj bolnici, započinje 1960. godine. Dr Antal Morvai je bio prvi specijalizant. Specijalistički ispit polaže u Beogradu 1964. godine, da bi, nakon toga, radio kao ginekolog-akušer u Bolnici, a kasnije bio i direktor Medicinskog centra "Dr Gere Ištvan". Neposredno posle otvaranja, shvaćeno je da broj postelja, koje je imalo odeljenje, nije dovoljan, pa se zalaganjem dr Antala Morvaija počinje rešavati ovaj problem izgradnjom novog paviljona u Bolnici. Godine 1968. biva završen ovaj paviljon, pa se Služba za ginekologiju i akušerstvo seli u novo izgrađeni paviljon gde se i danas nalazi.
Godine 1963, odlaskom dr Sime Teodorovića, Služba za ginekologiju i akušerstvo dobija novog, drugog po redu, načelnika dr Petra Šaparenka. Vrlo ambiciozan i pošten, medicinski radnik sa velikim organizatorskim sposobnostima, uveo je u Senćansku bolnicu modernu ginekološku operativu, osnovao Savetovalište za trudnice i kontracepciju, podigao dispanzerski način rada na zavidan nivo i osnovao citihormonalni laboratorijum. Bio je veoma cenjen, poštovan od bolesnika i medicinskih radnika. Dugo godina je bio član Upravnog odbora Ginekološke sekcije DLV i SLD. Takodje je bio i član Redakcionog odbora časopisa "Ginekologija i opstetricija". Sekretarijat za zdravlje i socijalnu politiku APV dodelilo mu je 1972. godine zvanje primarijus. Kao načelnik Službe za zdravstvenu zaštitu žena, u Senti je radio do 1973. godine. Dok je on bio načelnik službe, na odeljenju su specijalizaciju završila četiri specijalizanta.
Treći period zdravstvene zaštite žena u Senti karakteriše kompletna zdravstvena zaštita žena sa područja potiske oblasti. Ukoliko uporedimo strukturu porođaja druge i treće faze u razvoju Službe za zdravstvenu zaštitu žena sa trećom fazom, u oblasti donešenosti dece zapazićemo sledeće karakteristike: procentualni broj maturusa, od ovog perioda do danas, skoro je stalno iznad 90%, sa izvesnom tendencijom daljeg porasta. U trećoj fazi razvoja nedonešenost ima tendenciju pada. Mrtvorođenost takodje pokazuje tendenciju pada. Primećuje se određena zavisnost između pojave mrtvorođenosti i broja akušerskih intervencija.
Godine 1966. se u Službu uvode akušerske intervencije. Od 1971. godine forceps se, kao intervencija, ne upotrebljava u ovoj službi. Godine 1970. ginekološko-akušerska služba dobija ultrazvučni aparat i od te godine se sistematski prati trudnoća i dijagnostikuju ginekološke bolesti putem ultrazvuka.
Od 1996. godine, ova Služba radi laparoskopske intervencije. Iste godine jedan deo porođajnog odseka prelazi na Baby Friendly program, a 1997. godine se celo odeljenje uključuje u program tako da je 19. i 20. II 1998. godine, na osnovu ocene Komisije Zavoda za unapređenje dojenja, Služba za zdravstvenu zaštitu žena OJ Bolnice proglašena za Baby Friendly Hospital - Bolnicu prijatelja dece a opštine Senta, Ada, Kanjiža i Čoka gradovima današnjice i dece sutrašnjice.
Za proteklih 40 godina, u Službi za zdravstvenu zaštitu žena, obavili su specijalistički staž sledeći lekari: dr Antal Morvai, dr Vida Šuvak, dr Erne Molnar, dr Laslo Sloboda, dr Laslo Bači, dr Vladislav Kiler, dr Antal Mesaroš, dr Radomir Marić, dr Ferenc Kranc, dr Ištvan Pece, dr Slobodan Parezanović, dr Nikola Davidović, dr Ildiko Pot, dr Slobodan Tokin, dr Ilona Zamborski, dr Branislav Branovački, dr Jene Kalmar, dr Robert Fajka, dr Edit Horvat, dr Andraš Balog, dr Jožef Eseš, dr Katalin Kovač, dr Slobodan Milijaš, dr Dragan Mendebaba, dr Slobodan Živković i dr Želimir Popović.
Danas, Služba za zdravstvenu zaštitu žena, ima 57 sistematizovanih radnih mesta od kojih su 7 specijalisti ginekologije i akušerstva i 2 lekara na specijalizaciji. Dvojica specijalista imaju zvanje primarijus a prim. dr Laslo Sloboda i prim. dr Erne Molnar su saradnici u nastavi na šestoj godini Medicinskog fakulteta u Novom Sadu za predmet ginekologija i akušerstvo.
Na odeljenju se obavi godišnje oko 1000 porođaja i 350 operacija (odeljenje radi sa smanjenim kapacitetom). Odeljenje je podeljeno na dva posebna odseka i to: ginekološki i akušerski, a ima moderno opremljenu salu za porođaje i operacionu salu. Na odeljenju se ostvari godišnje oko 25 000 b.o. dana.
Dosadašnji načelnici: